Πρόταση

Η πλατεία Εμπορίου αποτελεί σημείο αναφοράς για την εμπορική δραστηριότητα της ευρύτερης περιοχής, αλλά και ένα σημαντικό κατώφλι εισόδου για τους διερχόμενους επισκέπτες, τόπο συνάντησης, ανταλλαγής, πύκνωσης ροών ανθρώπων και αγαθών.

Σήμερα ο χώρος της πλατείας Εμπορίου καταλαμβάνεται ως επί το πλείστον από κινήσεις αυτοκινήτων και υποδομές αστικών συγκοινωνιών, έχοντας με αυτό τον τρόπο εκπέσει σε συγκοινωνιακό κόμβο που δυσχεραίνει τη δυνατότητα οικειοποίησής του ως αστική πλατεία. Οι πολλαπλές διελεύσεις και πορείες οχημάτων διασπούν την πλατεία σε νησίδες, απομονωμένα χωρικά θραύσματα, μη οικειοποιήσιμα. Αυτή η δυσάρεστη και χαοτική αίσθηση ενισχύεται από τα ασαφή όρια της πλατείας που εντείνουν την αποσπασματική αντίληψή της.

Η πρόταση επιδιώκει την αντιστροφή αυτού του σχήματος, δηλαδή τη μετατροπή του μη τόπου σε τόπο, μέσω της ανασυγκρότησης και του σχεδιασμού του δημόσιου χώρου της ευρύτερης περιοχής της πλατείας Εμπορίου.

Ο ανασχεδιασμός της πλατείας Εμπορίου για τη μετατροπή της σε συνεκτικό, ζωντανό δημόσιο χώρο βασίζεται στην αξιοποίηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που προκύπτουν απ’ τη γειτνίαση τόσο με το εμπορικό και διοικητικό κέντρο της πόλης, όσο και της περιοχής κατοικίας. Η πρόθεση να αναλάβει ο σχεδιαζόμενος δημόσιος χώρος τόσο υπερτοπική, όσο και τοπική λειτουργία μεταφράζεται στη δημιουργία δύο διακριτών, αλλά αλληλοσυμπληρούμενων τόπων – δωματίων. Την πλατεία που καταλαμβάνει τη διεύρυνση των οδικών αξόνων και την αυλή στο χώρο του οικοπέδου της δημοτικής αγοράς.

Ο σχεδιασμός των δύο τόπων καθορίζεται από την επιδίωξη να οριστούν εκ νέου τα μέτωπα και τα όρια του χώρου που θα συγκροτήσουν τις επιμέρους αντιληπτικές ενότητες. Για τον ορισμό του βόρειου και του ανατολικού μετώπου της πλατείας διαμορφώνεται ένα εκτεταμένο, σκιασμένο καθιστικό. Στο νότια της πλατείας συγκροτείται ένα νέο μέτωπο από μια σειρά επάλληλων διαφραγμάτων που αποτελούν το οσμωτικό όριο μεταξύ της πλατείας και της αυλής. Η πιο εσωστρεφής αυλή προστατεύται από το δρόμο από τις προτεινόμενες εγκαταστάσεις της νέας δημοτικής βιβλιοθήκης.

Για τη βέλτιστη αξιοποίηση των χωρικών θραυσμάτων στη δημιουργία των δύο τόπων, προτείνεται η πεζοδρόμηση των οδών Νίκου Νικολάου και Κωνσταντινουπόλεως. Η βασική οδική αρτηρία διασχίζει διαγώνια την πλατεία και προκειμένου να αρθεί ο διασπαστικός της ρόλος επιλέγεται η διάστρωση νέου πέτρινου δαπέδου.